Макс Шчур
Краткая биография автора
Максим Щур (род. 5 декабря 1977, Брест, Беларусь) — белорусский поэт, переводчик, эссеист.В 1994—1998 годах учился в МГЛУ. С 1998 года живёт в Чехии вблизи Праги.Автор пьесы «Смерть тирана» (Минск, 1997), сборников стихов «Амфитеатр» (Прага-Гданьск, 1999), «Ранний сбор» (Стокгольм, 2006), «Амальгама», «Modus bibendi», «Летнее время» и ряда литературоведческих эссе. Книг прозы «Там, где нас нет» (2004), «Лист, найденный пепелище» и «Культуртрэгер». Его стихи печатались в чешских, шведских и польс...
Максим Щур (род. 5 декабря 1977, Брест, Беларусь) — белорусский поэт, переводчик, эссеист.В 1994—1998 годах учился в МГЛУ. С 1998 года живёт в Чехии вблизи Праги.Автор пьесы «Смерть тирана» (Минск, 1997), сборников стихов «Амфитеатр» (Прага-Гданьск, 1999), «Ранний сбор» (Стокгольм, 2006), «Амальгама», «Modus bibendi», «Летнее время» и ряда литературоведческих эссе. Книг прозы «Там, где нас нет» (2004), «Лист, найденный пепелище» и «Культуртрэгер». Его стихи печатались в чешских, шведских и польских переводах.Основатель интернет-журнала niamiesta.se, где публикует первую очередь собственные тексты и переводы зарубежных авторов на белорусский.Переводит с чешского — Франтишека Геллнера, Ладислава Клима, Богуслава Рейнеке, с испанского — Франсиска де Кеведо, Хорхе Луиса Борхеса, Федерико Гарсия Лорка, с английском — Льюиса Кэролла (обе части «Алисияны»[2]), Эдварда Лира («Книга безумной»).Интересуется теорией интерпретации, философией искусства, отношениями между культурой и политикой.
На нашем книжном сайте Вы можете скачать книги автора Макса Шчура в самых разных форматах (epub, fb2, pdf, txt и многие другие). А так же читать книги онлайн и бесплатно на любом устройстве – iPad, iPhone, планшете под управлением Android, на любой специализированной читалке. Электронная библиотека КнигоГид предлагает литературу Макса Шчура в жанрах .
Творчество Макса Шчура
На нашем сайте представлены 8 книг автора Макса Шчура. Самая популярная по мнению наших читателей "".
«Завяршыць гештальт» — дзёньнік падарожжа «чалавека з фотаапаратам» у прасторы і часе, з Чэхіі ва ўлюбёную краіну ягонай маладосьці Галяндыю. Па дарозе герой-апавядальнік сустракае людзей з розных краін Эўропы і сьвету, абмяркоўвае зь імі надзённыя пытаньні эстэтыкі, эротыкі і геапалітыкі і напружана чакае, калі зь ім нарэшце здарыцца нешта, што апраўдае ягонае рашэньне выехаць за мяжу — як цяпер,...
Абчытаўшыся Мантэня і Букоўскага, а таксама ўзброены абсалютнай склератычнай памяццю і google.maps, Макс Шчур робіць дзёрзкую для сваёй параўнальна неглыбокай старасці спробу аднавіць на паперы асобныя эпізоды свайго жыцця і навучання ў Менску ў 1994-1998 гг. Атрыманы ў выніку трохтыднёвага творчага запою «раман не ў прозе» ёсць своеасаблівым дадаткам да раману ў прозе «Там, дзе нас няма» (2004 г....
"Чытаючы прозу Макса Шчура, мяне не пакідае адчуванне вусьцішу і надрыву. З аднаго боку, аўтар зьдзекуецца практычна з усяго. Для яго не існуе забароненых тэмаў: сямейныя каштоўнасці, сэкс, нацыяналізм, творчасьць калегаў - усё падпадае пад дэканструкцыю. Але ў той жа час аповеды насычаныя вострымі рэакцыямі аўтара на паўсядзённасьць, прыхаваным імкненьнем вырвацца з сытуацыі гульні і пэрманэнтнай...
Андрусь Макатоўша – унікальны празаік, чый літаратурны дэбют «Упырхлікі» адбываецца ўжо пасля ягонага заўчаснага сыходу (знікнення без вестак) з рэальнага жыцця. У стылізаванай пад фікцыю аўтабіяграфіі былы эмігрант апісвае свае гаротныя паўпрыгоды на Радзіме і па-за яе межамі. Каментарыі і паслямову да аповесці напісаў яе рэдактар Макс Шчур. Коротка і ёміста ён адзначае: «Рабле, Сэрвантэс, Гры...
Новы раман лаўрэата прэміі Гедройца (2016) Макса Шчура — нахабная спроба змясціць пад адной вокладкай гісторыю кіно і біяграфію свайго пакалення. На вачах чытача разгортваецца «грубы мантаж» з масавых і інтымных сцэн, фрагментаў гістарычнай кінахронікі, закадравых дыялогаў, абрыўкаў класічных стужак. Усё гэта дзіўным чынам утварае цэльны вобраз безыменнага Персанажа ў эпоху, калі само жыццё склада...
Калекцыя “Профілі” прадстаўляе найцікавейшыя твары сучаснай беларускай паэзіі ў іх характэрных рысах. Дыяпазон аўтараў сягае самых скрайніх рэгістраў – глыбокая вярэда і ня менш глыбокая іронія, здаровы цынізм і ня менш здаровая рамантыка, сардэчная туга і галаўны боль, гульні са словам і мозгам чытачоў, бясформенные тушкі верлібраў і сіметрычныя страфічныя шкілеты… Профілі не трымаюць нос па ветр...
